Dziesięć stopni poniżej zera...

... czyli zimowa aura wciąż nad naszym miastem.

Nie zapominajcie o czapkach i szalikach. Zapowiada się kolejny wyjątkowo mroźny tydzień.

Sposób na radosne Święta

Od dawna planujemy, że na naszej choince pojawią się ozdoby wykonane wyłącznie przez nas. W tym roku jednak nie spędzamy Świąt w domu, więc nie było mowy o drzewku. Skończyło się zatem na kilku własnoręcznie wykonanych ozdobach. Furorę zrobiły gwiazdy, na które przepis podobnie jak wielu naszych znajomych wzięliśmy z szalenie inspirującej stronki Dom plus Dom.

Dla tych jednak z Was, którzy na ambitnych planach nie poprzestali i przygotowali świąteczne dokoracje - mamy mały prezencik. Specjalnie dla Was Michał przygotował siatki - pliki zapiszcie na pulpicie, wydrukujcie je, wytnijcie i sklejcie. A aniołki odwdzięczą się, nadając niepowtarzalny klimacik Waszym mieszkankom.

Aniołki wzrostem dorównują bombce średniej wielkości.

 

Uwaga: Do wyboru macie wersję chłopięcą i dziewczęcą. Jednak zastrzegam, że Aniołki najlepiej czują się, przebywając w parze.

Panie! Panowie! Oto...

...Madam Kostucha! Więcej jej zdjęć już wkrótce...

Nightmare Before Christmas

 Czas nie zawsze bywa naszym sprzymierzeńcem. Jako papierowy szkielet Pan Pampkin miał przecież  nikłe szanse na spłatanie psikusów w Halloween. Liście spadały z drzew, przyszły pierwsze przymrozki i pora na grzańca. Mijały kolejne dni, nim mogłam go dokończyć. W efekcie radosnym wyglądem nowej zabawce bliżej teraz do Gwiazdki niż do Zaduszek.

Zdradzę Wam, że Pan Pampkin dał się już poznać jako wielki admirator śniegu i norweskiej ekipy skoczków.

Poznajcie pin-up Liz

O nie. Może i Liz ma lekko melancholijne spojrzenie, lecz romantyczka z niej żadna. Ta krnąbrna panna uwielbia małe kotki, kolorowe dziary i posłusznych chłopców. Za to porównania do Dity von Tesse ją nudzą.

Jako jedyna z zabawek posiada własny portret...

 

...to zaś tylko umacnia ją w przekonaniu, że jest lepsza od innych. 

Chimeryczny zajączek

Na początku był niepozorny szkic. Nie zachował się jednak.

Następnym etapem - graficzka. Dzięki niej zajączek zyskał nowe oblicze. A właściwie zyskał dwa oblicza, których mógłby mu pozazdrościć nawet doktor Jekyll i pan Hyde.

Następnie Michał ulepił gliniany wzorzec. Nie udokumentowaliśmy tego jednak.

No a potem  papier, klej i farby poszły w ruch. W kwietniu anno domini 2010 "Mamuśka" była już gotowa. Jak przystało na wielkanocnego zajączka ma niezwykle bogate wnętrze. Na tyle sympatyczne, że spokojnie można je wspominać zimą.

Dla wszystkich spragnionych słońca...

Od początku...

Miniony rok był dla nas niesamowicie pracowity. Czasami nawet 6 godzin dziennie poświęcaliśmy na tworzenie zabawek. Nadchodzące miesiące nie będą się pod tym względem specjalnie różnić. Michał testuje pastę modelarską, walczy z odlewami, a ponieważ chce się pożegnać z akrylami - szuka również nowych farb...  Ja tymczasem staram się ulepszyć technikę, od której oboje zaczęliśmy naszą przygodę z zabawkami. Masa papierowa to tworzywo z jednej strony staroświeckie, a z drugiej - dość wymagające i czasochłonne. Czy mówiłam Wam, że zrobienie jednej zabawki zajmuje ok. miesiąca?

Chcemy więc oboje sprawdzić parę patentów, dzięki którym ludziki będzie nam się robiło i szybciej, i lepiej. Trzymajcie kciuki, jeżeli się uda - blog obrodzi wieloma portretami. Zanim jednak powstaną nowe stworki, zapraszam Was do oglądania tych, które stworzyłam ponad pół roku temu.

Wyjazd za miasto

Latem Tata Jednorożec opuścił na parę dni półkę nad telewizorem. Postanowił pokazać synkowi dziką naturę.

Trawa, kamyczki, żwirek... wszystko to podobało się małemu Jednorożcowi. Jednak największe wrażenie zrobił na nim pieniek. Zeskoczyć z niego - to dopiero wyzwanie!

Mała czarna

To pierwsza z laleczek, którą moi znajomi jednogłośnie określili mianem piękności.

Chociaż dziś nie wyobrażam jej sobie bez małej czarnej i fartuszka, na początku jednak nie mogłam się zdecydować, jak ją ubrać. Odpowiednia kreacja to w przypadku laleczek rzecz nie byle błaha. Inspiracji szukałam na Banana Blox, Marchewkowa.pl czy u Vintage Girl, moich ulubionych modowych blogach. W efekcie czego zabawka kilkakrotnie była przemalowywana. Wszystko po to, by street style ustąpił miejsca elegancji, a laleczka mogła szczycić się hasłem "I put a spell on you"...

Co robić latem...

Brzydka pogoda za oknem? Nam to nie przeszkadza, bo sezon grzewczy to idealny czas na produkcję zabawek. Latem sytuacja prezentuje się trochę gorzej - zabawki schną długo, wystawiając naszą cierpliwość na próbę... Trzeba poszukać dla siebie innych środków wyrazu.

Poniżej jeden z moich obrazków.

Pamiątka z Barcelony

Fajny sklep z zabawkami zawsze wzbudzi naszą sympatię. Ale tylko nieliczne zasługują na podziw i wzmiankę na łamach niniejszego bloga. Jednym z tych specjalnych miejsc jest hiszpańska galeria "Atticus". Mieści się w Barcelonie, w samym sercu dzielnicy gotyckiej. Dotrzeć do "Atticusa" nie jest łatwo: brakuje szyldu, numeru ulicy, a sama galeria otwarta jest zaledwie przez kilka godzin w ciągu dnia. Warto jednak zapuścić się w wąską i ciemną Calle Lledo i odnaleźć "Atticusa", bo to miejsce, gdzie sprzedaje się pierwszoligowe zabawki. Nam udało się tam dotrzeć dopiero za drugim podejściem.

W Atticusie można kupić praktycznie wszystko, co w ostatnim czasie emocjonowało środowisko fanów Designer Toys. Od niemal już klasyków pokroju Tokidoki czy Ugly Dolls, po pluszowe potwory Stitches and Glue czy figurki z filmu "Where The Wild Things Are". Do tego oczywiście obrazy, albumy przybliżające twórczość artystów z kręgu low brow, breloczki, wszelkiej maści kolorowe gadżety etc... Ja opuściłam sklep z winylową Blythe Bell. 

W ogóle Barcelona to raj dla wielbicieli zabawek. Blisko Rambli mieści się sklepik z Toy Craftami....

...gdzie Michał wypatrzył dla siebie pluszaka Domo. Nieco dalej znajduje się również godny uwagi - choć bardziej już jako socjologiczna ciekawostka - emo-butik. Tam zabawiliśmy nieco dłużej - ciężko jest bowiem oderwać wzrok od gablotki z mangowymi panienkami. 

Zresztą fajne i oryginalne zabawki można kupić w Barcelonie niemal na każdym kroku. Nawet w zwykłych sklepach z pamiątkami. Jakby tego było, mało, zgadnijcie gdzie serwuje się najlepsze mojito w mieście? W lokalu o poetycko brzmiącej nazwie "Rosa Negra", którego ściany ozdobiono - uwaga! - lalkami z masy papierowej. Po udanych zakupach nie zajść tam to dopiero grzech.

W pogoni za Cosmo Girl

Podczas gdy moje stworki cechuje pewna statyczność, wręcz rozleniwienie - prace Michała eksplodują energią. Widać to idealnie po Cosmo Girl, która już w momencie pojawienie się przyćmiła urodą pozostałe zabawki. Jest wykonana zupełnie nową techniką niż prezentowane dotychczas na blogu prace.

Żywiołem niepokornej Cosmo Girl jest ruch. Dynamiczne jest również podejście Michała do zabawek. Cały czas na tropie nowych technik i tworzyw. Wszystko po to, by powołać do życia następną arcyciekawą postać.

Kolejny sukces Michał odniósł przedwczoraj... No tak, ale to już opowieść na zupełnie nowy post.

Uwaga! Świeżo malowane

Prace nad serią "Halloween" rozpoczęłam pod koniec września. Za wcześnie? Nie, za późno. W rezultacie na stoliku i parapecie wciąż straszą niepomalowane człekokształtne stwory... Na szczęście dziewczynkę ze zdjęć udało mi się już ukończyć. A stało się to zaledwie kilka godzin temu...

Adela psikusy uwielbia w równym stopniu co cukierki.

W serii Halloween pojawi się również Wampir, pan Pampkin oraz szykowna Kostucha, powstała z inspiracji meksykańską La Catriną.

Eye see you

Ciekawskie stwory Michała.

Maksiu Baginns

 

Początkowo nieufny. Na potrzeby tej sesji zgodził się jednak opuścić norkę.

  

Gdy go spytaliśmy o pierścień, nie był w stanie ukryć zdziwienia.

Powrót do przeszłości

Oto jedne z pierwszych moich zabawek. Pomalowanie Jednookiej i Judy no.1 zajęło cały dzień. Jak na debiutantów przystało - nie są wolne od wad, mają za to olbrzymią wartość sentymentalną. Wciąż nie na sprzedaż.